Od dziecięcych lat moim największym wyczekiwanym zdarzeniem były podróże, ciągle w nowe miejsca, nigdy spędzane na leżaku, wiecznie w ruchu brnąc jak najdalej w głąb dziwnych krajów. W każdym miejscu uczyłam się języka, odmiennych zwyczajów i ich znaczeń, piękna nowej perspektywy patrzenia na podobne rzeczy. Z każdej wyprawy przywoziłam przedmioty o znaczeniu kulturowym zamiast pamiątek dla turystów. Spałam na piachu tunezyjskich pustyni, mieszkałam w japońskim ryokanie, stałam w chińskim punkcie środka świata. Uczyłam się wschodniej ceremonii herbaty i tańca derwiszów. Najbardziej natomiast żywe wspomnienia to ludzie, których spotkałam po drodze, którzy nauczyli mnie tego wszystkiego. Nadal czuję się dzieckiem, odkrywającym nieustannie świat razem z nimi. Skończyłam dwie krakowskie uczelnie artystyczne – PWST i ASP. Jestem aktorką filmową i teatralną, a także nauczycielem rzeźby.