“Jeśli jesteś na rozstaju dróg – trzeba skręcić”. Dzięki tym słowom, poznałam wiele inspirujących zakrętów, na wielu ciekawych drogach. Ja – filolog – miłośnik słowa, ja – tłumaczka – odkrywam znaczenia innych słów w innych językach. Ja – jako europeistka poznaję nasze korzenie, naszą kulturę. Wszędzie tam, gdzie spotykam Innego, zaczynam swoją podróż. Zobaczyłam zakręty już w wielu miejscach na świecie. Byłam na czterech  kontynentach. Zwiedziłam ponad 30 krajów. Każdy z nich zainspirował mnie do czegoś nowego. Niekiedy mogę obserwować moje zakręty z lotu ptaka, gdyż ukończyłam kurs paralotniarstwa. To taka namiastka dziecięcego marzenia o lataniu. A przecież marzenia się spełniają. Takim spełnieniem była także jedna z moich wypraw – „Antypody 2009–2010”. Dzięki tej wyprawie mogłam zobaczyć senne koale w Australii, na Filipinach pływałam z gościnnymi płaszczkami i rekinami wielorybimi, nawet i one okazały się być przyjazne – mimo groźnych zębów. Na szczęście one gustują w glonach. W Indonezji – sprawdzałam wielkości kraterów, wspinając się na aktywne wulkany. Na Bali uczyłam się sztuki ludowej – batik, tańcząc w czasie zmierzchu.

W czasie kolejnej wyprawy – mieszkałam w małej wiosce, na wysokości 4 tysięcy metrów n.p.m. Uczyłam języka angielskiego i poznawałam codzienne życie tamtejszych dzieci. Peruwiańskie dzieci mają takie same uśmiechy jak dzieci z każdego innego kraju. W Peru kontynuowałam moją praktykę pracy z dziećmi. Wiem, że uśmiech jest pierwszym komunikatem, który zawsze będzie zrozumiały dla nich. Mam świadomość, że dzieci uczą się wszystkiego przez zabawę, gdyż jest to najbliższe ich rozwojowi. Nie możemy zmusić dziecka do tego, by się czegoś nauczyło, ale zawsze możemy je inspirować i pociągać, aby szło w naszym kierunku. Poznawanie nowych rzeczy dla dzieci, jest jak oddech – podświadomy i naturalny. Praca z dziećmi to nie tylko marzenia, ale i moja zawodowa droga – rozpoczynająca się od studium pedagogicznego, przez bycie tutorem w Akademii Przyszłości aż do bycia sekretarzem Stowarzyszenia Education for Culture and Democracy. Pozostaję w ciągłym kontakcie z osobami, które także zajmują się pracą z dziećmi, między innymi psychologami dziecięcymi, terapeutami, pedagogami, dzięki temu mogę sprawdzać, czy moja droga nauczania zawsze idzie w dobrym kierunku. Do gwiazd!